vrijdag 29 september 2017

PERSOONLIJK - Gevolgen van een hartafwijking ( Dress Red Day!)


Het is vandaag Dress Red Day. Een dag die in het leven is geroepen door de hartstichting om meer aandacht te vragen voor het vrouwenhart. Een onderwerp dat mij als jonge hartpatiënt zeer aangaat. Elke dag overlijden er namelijk 56 vrouwen aan een hart- of vaatziekte. ZESENVIJFTIG. Dat is veel hè? Ja, dat vond ik dus ook. Tijd om in actie te komen dus. Vandaag vertel ik wat meer over wat voor invloed mijn hartafwijking heeft gehad op mijn leven. Ik kreeg deze vraag van de week toevallig van iemand en vond het wel een mooie om in een artikel toe te lichten. Speciaal voor dress red day,



Disclaimertje vooraf; ik doe dit absoluut niet om zielig te doen, want als ik iets niet ben, is het wel zielig. Ik merk gewoon dat mensen er benieuwd naar zijn en ik vind dat ik daar ook wel eens over mag uitweiden. Dus bij deze!

Ik heb mijn hartafwijking al vanaf mijn geboorte en ik weet dus niet beter. Ja, ik liep vroeger wat achter in mijn lichamelijke ontwikkeling omdat mijn hart mij gewoon teveel energie kostte, maar dat heb ik al redelijk snel ingehaald. Ik herinnerde me dat ik als kind veel buiten speelde en dat mijn ouders het belangrijk vonden dat ik sportte. Ik deed maar liefst 2 jaar over mijn A diploma, maar dat hield mij niet tegen om ook mijn B en C te halen. En of dat nog niet genoeg was ging ik daarna ook nog op wedstrijdzwemmen. Ik bakte er natuurlijk niks van, was totaal niet snel maar ik vond het leuk, en dat is waar het om draait toch? Ik kon niet zoveel baantjes zwemmen als mijn teamgenootjes en ja, soms was dat frustrerend maar ja. Als dat het enige is..

Ook met gym merkte ik dat ik niet zo goede conditie had als mijn klasgenoten. En natuurlijk was het soms frustrerend. Je wilt gewoon meekomen. De cooper- en piepjes test waren mijn grootste nachtmerrie. Wéér een onvoldoende. Gelukkig had ik aardige docenten en kreeg ik voor mijn inzet wel een hoog cijfer waardoor ik alsnog wel een goede voldoende stond. Ik deed immers ook echt mijn best.

Maargoed, hè, als dat het enige is... Toen werd ik 15 en kreeg ik mijn laatste operatie. Ten eerste vond ik het rot dat ik uit de klas werd gehaald waar ik nog maar net inzat. Aan het begin van het jaar leer je mensen toch kennen en ontstaan de groepjes. Toen ik weer naar school ging viel ik dan ook behoorlijk buiten in de klas. Mensen snapten niet wat ik mee had gemaakt en ik kon totaal mijzelf niet zijn. Ik was een bang, verlegen meisje en durfde niks te zeggen.

Ik kreeg van mensen te horen hoe het kon dat ik zo nuchter vertelde over mijn laatste operatie 'Ohja en toen ging ik ook nog bijna dood hihihihahaha'. Maar ik maakte er geen punt van. Het was toch immers geweest, en ik leef toch nog? Maar wie de bal kaatst... krijg hem tig keer zo hard terug. Ik bleek er (onbewust) toch erg mee te zitten. En niet alleen met wat ik bij mijn laatste operatie had meegemaakt, maar ook uit mijn baby tijd. Ik ben geen psycholoog oid maar ik geloof dat ze het preverbale trauma's noemden. ( trauma's die je krijgt voordat je kan praten en dingen onder woorden kan brengen). De EMDR sessie's waren naar en zwaar, maar heel erg nodig want.... Ik wil mijn ervaring inzetten om later als pedagogisch medewerker in het ziekenhuis te werken. Ik wil andere kinderen/jongeren begeleiden in een moeilijke periode. Dat is echt een soort van levensdoel van mij geworden, haha.

 Ik ben ervan geschrokken hoeveel invloed mijn hartafwijking (psychisch) op mijn leven heeft gehad. Want ik wil niet alles delen op het internet, maar ik heb hele diepe dalen gekend en dat kwam deels door mijn medische verleden. Ik wil dan ook dat er meer begeleiding daar voor is en pleit voor meer onderzoek naar de psychische gevolgen van medische ingrepen. Stichting Hartekind financieerd bv een project dat onderzoek doet naar EMDR bij jongere kinderen na zo'n heftige gebeurtenis. En ik denk dat als ik dat destijds op jongere leeftijd had gedaan, me dat een boel ellende had gescheeld. Zo fijn dus dat stichtingen als Hartekind zo belangrijke onderzoeken steunen! Wil jij nou ook steunen? Dat kan al vanaf een klein bedrag. KLIK!



Draag jij ook rood vandaag? 

Liefs,
Denise

                                 Volg jij mij al op Bloglovin'Facebook en Instagram?

7 opmerkingen:

  1. Wat een heftig verhaal zeg! En wat mooi dat je nu je ervaringen gebruikt om anderen te helpen. Helaas heb ik geen rode kleding (heel gek) maar ik sta wel extra stil bij vandaag. Mijn moeder heeft vorig jaar een hartinfarct gehad. En hoewel de oorzaak niet te voorkomen was, is het wel belangrijk dat er veel onderzoek wordt gedaan naar haar afwijking en hart- en vaatziekten in het bijzonder. Ik heb gemerkt hoeveel effect zoiets heeft op mijn moeder maar ook mijzelf als naaste, dus ik kan mij zeker voorstellen dat het een enorme impact heeft gehad op jou!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Wat naar om te lezen dat je moeder een hartinfarct heeft gehad. Ik kan mij voorstellen dat dat inderdaad op jou als naaste ook invloed heeft gehad. Heftig om zoiets mee te maken. En inderdaad, onderzoek is zo nodig!

      Verwijderen
  2. Heel heftig verhaal idd en goed dat je erbij stilstaat en dit nu uitdraagd naar anderen op je blog. Trots op jou na alles wat je hebt meegemaakt <3

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Use the information out there on casino blogs and casino sites to your advantage. Browse by way of forums, spend a while on Reddit, and read what Las Vegas and Atlantic City players say about each sport. Space Wars is a fast-paced video slot with five reels, four rows, and 40 paylines. Instead of specializing in the generic suggestions and tips you find 우리카지노 on all casino guides on the web, it focuses on confirmed ways to improve your odds when you select the games to play. Thirdly, the final knowledge is that you want to make the utmost guess whenever you play. Many slots solely supply their biggest prizes to individuals who guess the max.

    BeantwoordenVerwijderen