dinsdag 8 september 2015

Juf, ben jij een dwerg?

Een beetje een vreemde titel niet waar? Maar vanaf vorige week mag ik mij 20 weken lang, 4 dagen in de week 'juf' noemen. En ja, de vraag of ik een dwerg ben, is mij serieus gevraagd. Waar sommige mensen boos kunnen worden om zo'n opmerking, kan ik er alleen maar heel hard om lachen. Het kind in kwestie,  een meisje uit groep 5/6, bedoelde het niet gemeen. Ze was bloedserieus. En toen ik negatief op de vraag reageerde was ze oprecht verbaast. Maar ik ben zo klein. Hoe kan dat dan?
Dat soort kinderlijke gedachtes vind ik dus echt heerlijk. Zo'n opmerking ( van een kind ) maakt echt mijn dag.



Na een week weet ik het al zeker. Nouja, eigenlijk weet ik het al heel lang zeker. Ik ga met kinderen werken. Opzich ook niet zo raar als je een opleiding als jeugdzorg doet. Maar toch kan zo'n stage er voor zorgen dat je denkt: 'Mwèh, dit is het toch niet voor mij, die kinderen.'. Nu heb ik voor mijn leeftijd al aardig wat ervaring met kinderen - oppassen, vrijwilligerswerk..- dus ik wist wel dat ik het leuk vond om me ze te werken. Maar deze kinderen hebben nu al mijn hart gestolen. 15 kinderen die elk op hun eigen manier uniek zijn. Mooi zijn. Bijzonder zijn. Ik ben zelf pas 20, hartstikke jong dus nog, maar de lach van een kind of zo'n opmerking als die van de dwerg geeft mij een goed gevoel.

De kinderlijke onschuldigheid vind ik heerlijk. Het is een school voor speciaal onderwijs, en die kinderen zitten daar natuurlijk niet voor niks, maar als ze bijvoorbeeld buiten spelen zijn het gewoon echt kinderen. Het grootste probleem wat ze op dat moment lijken te hebben is of hun tunnel wel heel blijft of dat de bal wel in het juiste doel terecht komt. Voor mij is het ook nog maar een paar jaar geleden dat ik lekker buiten speelde en me nergens druk over maakte. Maar je wordt natuurlijk ouder, krijgt meer verplichtingen wat al begint met huiswerk maken en je zorg betalen. Om maar wat te noemen. En het worden er steeds meer.

En daarbij is het ook nooit goed wat je doet of zegt, lijkt het wel. Iedereen heeft overal een mening over en als je iets doet is er altijd wel iemand die het er niet mee eens is. Een kind is goudeerlijk in zijn of haar opmerkingen maar vind het vooral ook heel goed wat je doet. Ik kan bijvoorbeeld echt niet mooi tekenen, maar die leerlingen vinden het prachtig. Terwijl als ik zoiets op school in zou leveren ik er een dikke onvoldoende voor zou krijgen.

Ik snap oprecht niet waarom sommige mensen kinderen zo verschrikkelijk vinden. Natuurlijk, ze zijn wel eens vervelend, schreeuwen op de verkeerde momenten en doen andere dingen waar we niet blij van worden, maar we zijn allemaal kind geweest. Als ik naar mijzelf kijk nog niet eens zo lang geleden. Dus discussies als 'kindervrije horeca' vind ik echt bullshit. De volwassenen zijn ook niet altijd even netjes.

Waarom altijd het slechte in die kinderen zien? Op mijn stage is ook niet elk kind even 'braaf'. Maar juist dan is het een uitdaging om het beste in zo'n kind te zien. Want diep van binnen zijn het allemaal schatten. Alleen is dat lieve soms onder een hele laag problemen verstopt. Hoe mooi is het dan als ze je even een lieve lach schenken? Ja, ik weet het zeker. Ik wil met kinderen werken.

Hoe lijkt het jou om met kinderen te werken?

Liefs,
Denise

10 opmerkingen:

  1. Heel herkenbaar! Ik heb een paar maanden pabo gedaan en ik vond de stages heerlijk. De opmerkingen die de kinderen maken zou ik als een belediging opvatten als een volwassene hem maakt. Maar door de onschuld van de kinderen en dat ze het totaal niet slecht bedoelen vind ik het juist leuk dat ze het zeggen!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja precies! Als een volwassene zoiets zou denken zou ik misschien wel boos worden. Maar die kinderen weten het gewoon ook echt niet beter. Heerlijk!

      Verwijderen
  2. Haha ik moest ook even lachen toen ik de opmerking van de leerling las. Kinderen zijn zo leuk, die uitspraken. Mooi stukje!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ah! Zo herkenbaar!
    Ze zijn zo lekker oprecht en zeggen gewoon lekker alles wat ze denken, heerlijk toch! Die ontwettendheid maar vooral eerlijkheid over hoe ze over dingen nadenken! In de 'grote mensen wereld' moet je overal over nadenken maar daar, ik hou er van en mis het soms best wel!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat leuk geschreven! Ik moest wel even lachen van die opmerking.

    BeantwoordenVerwijderen