Heb jij wel eens een dag gehad die nog dagen, weken, maanden door je hoofd spookte? Een dag die je niet zo snel zou vergeten omdat hij heel bijzonder was? Ik had maandag zo'n dag!
Challenge Day zegt je misschien zo één, twee, drie niks. Maar wellicht zegt je 'Over de streep' meer. Een programma dat een tijd geleden wat seizoenen kende en werd gepresenteerd door Arie Boomsma. Op dit moment wordt er elke woensdag 'Als je me echt zou kennen' op RTL 4 uitgezonden. Een beetje hetzelfde idee, maar dan voor een andere doelgroep dan scholieren/studenten. Hele bijzondere programma's.
Toen wij een paar weken geleden met de klas een project moesten organiseren kwamen we dan ook op het idee om een Challenge Day te organiseren. De dag zelf wordt geleid en georganiseerd door Challenge Day en in het bijzonder twee leaders, maar er moest veel gebeuren voor de dag überhaupt plaats kon vinden. Ik zit in de tweede klas van de opleiding Pedagogisch Medewerker Jeugdzorg en we besloten om de eerste jaars van onze en wat andere opleidingen op onze afdeling, mee te laten doen. Wij waren studentbegeleiders. Maar op de dag zelf merkte je daar eigenlijk heel weinig van. Iedereen was gelijk. Docenten, wij, de eerste jaars..
Afgelopen maandag was het zo ver. We begonnen de dag heel enthousiast. Op tv zie je vooral gehuil en veel verdriet. Dat was er absoluut ook wel, maar er was ook veel tijd voor rare dansjes, leuke spelletjes en gênante blunders. We begonnen vrolijk en eindigden ook vrolijk. Je kon goed merken dat de leaders precies wisten wat ze aan het doen waren en dat de dag van te voren goed is uitgewerkt door de stichting die erachter zit. We hadden één Nederlandse en een Amerikaanse leader. Voor de Amerikaanse leader was er een vertaler aanwezig maar ik kon gelukkig alles verstaan wat hij zei (yaaay!). Zij deelden zelf dingen die zij hebben meegemaakt dus dat maakte de drempel om later in groepjes de zin ' Als je echt zou kennen zou je weten dat..' af te maken een stuk lager. Wij kenden de eerste jaars studenten helemaal niet en de groepjes waren goed verdeeld dus ik zat alleen bij een lerares die ik kende en verder bij mensen waarvan ik 2 minuten daarvoor niet eens de naam wist. Het is dan best spannend om wat persoonlijks over jezelf te zeggen. Doodeng vond ik het eigenlijk. Maar het voelde allemaal zo goed dat het iedereen toch lukte om wat te zeggen. Dat vind ik zó knap. Wij als organisatoren hadden er voor gekozen om zo'n dag te organiseren, maar de andere leerlingen waren verplicht om mee te doen en dat ze zich dan zo open stelden vond en vind ik erg knap!
Na de middagpauze kwam het spannendste onderdeel. Het 'over de streep' gedeelte. Hierbij stond je met zijn allen aan één kant van een lijn. De leader las een situatie op, en als die op jou van toepassing was ging je over de streep naar de andere kant. Dat kon dingen zijn als: ' Ga over de streep als jouw ouders gescheiden zijn' maar ook ' Ga over de streep als jij of iemand uit je familie of vrienden kring, serieus nadenkt of hebt gedacht, een poging heeft gedaan, of zelfmoord heeft gepleegd'. Ik weet niet meer precies hoeveel vragen er waren maar genoeg om een groot gedeelte van de aanwezige personen tot tranen te roeren. Ja, dat was heftig. Wel werd hier erg duidelijk dat je zoveel dingen niet over anderen weet. Maar ook dat je niet alleen bent, dat je niet de enige bent die iets hebt meegemaakt ook al voelt dat soms wel zo. Het was mooi om te zien dat iedereen elkaar steunde. Iedereen gaf elkaar een knuffel of sloeg een arm om de ander heen. Ook al kende je diegene niet. Niemand mocht zich alleen voelen.
Ik kan hier nog zoveel meer over zeggen, maar wat ik vooral wil zeggen is dat het echt een hele bijzondere dag was. En ik vind oprecht dat iedereen zo'n dag verdiend. Natuurlijk lost het niet al je problemen op en het is ook niet zo dat iedereen nu opeens elkaars beste vriend is, maar ik denk dat het wel een stukje respect en verbondenheid heeft gegeven aan de deelnemers. Dus, speel je met het idee om dit ook op jouw school te laten gebeuren, just go for it! Het is al de moeite, de tranen en de energie echt waard! <3
Zou jij een keer een challenge day willen hebben?
Liefs,
Denise
Volg jij mij al op Bloglovin', Facebook en Instagram?
Wat een bijzonder verhaal Denise! Ik ben helaas niet meer naar school gaand! Maar als dat wel zo was! Had ik het zeker mee willen maken!
BeantwoordenVerwijderenWat een bijzonder verhaal Denise! Ik ben helaas niet meer naar school gaand! Maar als dat wel zo was! Had ik het zeker mee willen maken!
BeantwoordenVerwijderenIk vind het ook een bijzonder verhaal en lijkt me ook erg bijzonder om het mee te maken! In het dagelijks leven besteden we eigenlijk niet zoveel tijd aan de problemen van een ander en staan we er ook helemaal niet bij stil. Door zo'n dag sta je er wel opeens stil bij, en krijgt alles denk ik ook wat meer 'diepte'
BeantwoordenVerwijderenohh bijzonder verhaal! en thanks for sharing natuurlijk! heel netjes! liefs
BeantwoordenVerwijderenWat bijzonder om dit te delen en te hebben gelezen.
BeantwoordenVerwijderenErgens zou ik het ook wele en keer willen. Over de streep lopen lijkt mij t minst eng. Want je hoeft niks te zeggen.. dingen uitspreken vind ik juist moeilijk!
BeantwoordenVerwijderen