Ze snappen het echt niet

Dat mensen verschillend zijn ziet iedereen. We kunnen alleen niet in elkaars hoofd kijken. Hoe graag we soms ook willen weten wat de ander écht denkt. Omdat we zo verschillend over dingen denken. Over hele serieuze zaken. Maar ook over de dingen zoals make-up of die ene voetbalwedstrijd die er eigenlijk helemaal niet zo toe doen. Toch is het wel grappig om te zien hoe mensen ook om die kleine, onbenullige dingen een totaal andere mening hebben.

Daar lag hij dan. In duizenden stukjes. Nee, ik heb het dit keer niet over mijn geliefde iPhone, maar over mijn MAC poeder. Die poeder waarvan het best een beetje pijn deed in mijn portemonnee toen ik hem aanschafte. Maar waar ik nog geen minuut spijt van had gehad. Ik zou samen met mijn beste vriendinnetje uitgaan. Mijn beste vriendin die me onderhand al zo'n 20 jaar kent. Maar 1 ding niet snapt; mijn liefde voor make-up. Ze vroeg me wel of ik haar die avond even wilde opmaken, haha. Maar ze snapte niet waarom ik WITTE (!) poeder op mijn gezicht  ( en die van haar) smeerde. Dat ik een licht huidje heb, ziet zij ook wel. Maar zo licht. Naah. Ik vertelde haar dat je hem niet zag zitten. Dat hij transparant is. ' Maar als je hem toch niet ziet, waarom gebruik je hem dan?'. Ja. dat was een goede vraag. Want het is juist de bedoeling dat je hem niet ziet zitten. Maar hij zorgt er ook voor dat je andere dingen - dat glimmende op je gezicht- óók niet ziet zitten. Dat snapte ze niet. Best wel logisch eigenlijk. Want tot een paar jaar geleden snapte ik het ook niet. 

€20,- euro voor een lipstick? Je bent gek. Knettergek zouden velen vinden.  Ik weet het. Ik snap het zelf ook niet zo goed. Tot dat ik weer zo'n pareltje in mijn handen heb en niets liever wil dan hem aan mijn stash toevoegen. Anderen verzuipen die 20 euro in één avond en dat een paar keer per maand. Ik koop één keer in de paar maanden een lipstick, smeer het op mijn lippen en heb er veel langer plezier van dan één avond. Oh, en geen kater als je wakker wordt! Keuzes, keuzes. ( Al vind ik het ook heel leuk om uit te gaan hoor! Alleen doe ik dat niet zo vaak, dus dan koop ik als troost maar een lipstick ;-) ). 

Mijn vriendinnen maken er al grapjes over als ze horen dat ik weer eens ben gaan winkelen. ' Wat heb je gekocht? Oh wacht, ik weet het al: make-up!' Nee hoor lieve vriendinnen, ik koop niet altijd make-up. Ik kan je ook prima ontvangen met een blote billen gezicht. Of de stad met je ingaan met alleen een bescheiden laagje mascara. U vraagt, wij dragen. Het punt is niet dat ik niet zonder make-up de straat over durf. Of dat ik me schaam als ik geen laag foundation op mijn gezicht heb gesmeerd. Het punt is dat ik het gewoon héérlijk vind om te tutten. Om nieuwe looks uit te proberen, om die nieuwe mascara te testen of te kijken of die ene felle lipstick mij goed zal staan. Onbegrijpelijk misschien, dat ik dat 'klusje' waarvoor je een kwartier eerder je bed uit moet komen, gewoon voor mijn plezier doe. Make-uppen is een hobby. Zoals vissen misschien de hobby is van anderen. Wat ik dan wat minder begrijp.

Maar wat ik wél begrijp, is dat jullie mij daarin niet zo goed begrijpen. Maar of ik het snap, neuh, daar is make-uppen veel te leuk voor :-) 

Vind jij make-up ook zo leuk, of sla je het liever over? 

Liefs,

Denise

                                      Volg jij mij al op Bloglovin', Facebook en Instagram?