zondag 19 april 2015

Waarom ik (jeugd)hulpverlener wil worden

Bron


Ik wist nooit zo goed wat ik wilde worden. Ja, cassière of actrice schreef ik altijd in vriendenboekjes op de basisschool. Op de middelbare school besefte ik dat dat hem niet ging worden. Maar wat dan wel? Ik wilde mensen helpen. En dan het liefst kinderen of jongeren. Kinderdagverblijf misschien? Na een maatschappelijke stage kwam ik erachter dat ik het heel leuk vond, maar hier niet mijn beroep van wilde maken. Ik wilde meer. Ik wilde ècht mensen helpen. Juffrouw misschien? Ik keek naar pabo's en had mijn keuze gemaakt. Dit werd het. Tot dat ik me besefte dat ik dat wilde doen om de bijzaken van leerkracht en niet om het lesgeven. Er was dus nog maar één optie. Hulpverlener! Maar waarom wil ik eigenlijk hulpverlener worden. Ik zal het je uitleggen!

De lach van een kind
Niks is mooier dan de lach van een kind, vind ik. Vooral als je weet dat dat kind al veel heeft meegemaakt. Als jij dat kind dan een lach op zijn of haar gezicht kan geven. Dan is dat toch het mooiste wat er is?

Iedereen verdiend een goede basis
Sommige verhalen zijn zo schijnend. Ouders die liever een fles alcohol kopen dan een pak luiers voor hun pasgeboren baby. Of kinderen die met een lichaam vol blauwe plekken op school komen. Ik noem maar wat voorbeelden. Wat de reden ook is, het mag niet gebeuren. Kinderen krijgen alles onbewust mee, hoe jong ze ook zijn. Die dingen kunnen ervoor zorgen dat ze op latere leeftijd problemen krijgen. En als die ouders het niet kunnen, zou iemand anders dat moeten doen. Ik zou zo graag die kinderen een 2e kans op een beter leven geven.

Dankbaarheid
Er lijkt me niks dankbaarder werk dan mensen helpen. Tenminste, als ik mijn moeder mag geloven ( Thanks mam, ik weet dat je dit leest!). Maar echt. Hoe mooi is het als je na een lange werkdag op de bank kan ploffen met de gedachte dat je iemands pijn hebt verlicht? Iemand een lach op zijn of haar gezicht hebt kunnen toveren of zijn zorgen voor even weg hebt kunnen nemen? Niks toch?

Er zo zijn er nog wel veel meer redenen waarom het beroep van hulpverlener me het mooiste beroep van de wereld lijkt. Maar de 3 die ik net heb benoemd zijn wel een beetje de basis van alle redenen.

Zou jij in de hulpverlening willen werken?

Liefs,
Denise

                                       Volg jij ons al op Instagram , Bloglovin' & Facebook ?



24 opmerkingen:

  1. Wat een mooie redenen! Mij lijkt er ook niks dankbaarder werk dan mensen helpen, daarom wil ik ook al heel erg lang arts worden. Mij lijkt kinderarts ook echt heel mooi, want tja, kinderen beter maken en inderdaad, die lach aan ze geven, lijkt me zo mooi!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wauw, echt prachtig om te lezen!

    Liefs, Brittany

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Mooi geschreven en ik denk dat je echt wat hebt gekozen wat bij je past :)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik doe SPH dus kan me wel vinden in je redenen! Vooral dankbaarheid vind ik heel belangrijk! X

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wauw wat een mooi geschreven artikel! Wat goed dat je jeugdhulpverlener wilt worden! :)

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Wat een schande ik volgde jullie nog helemaal niet op Bloglovin! Ik heb het gelijk even gedaan. Wat een prachtig verhaal trouwens<3

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Welke opleiding wil jij gaan volgen? Ik ben na een tijd van jaren fulltime werken weer begonnen met studeren. Ik zit nu in mijn 2e jaar MWD en ik kan je vertellen. zowel op persoonlijk als professioneel vlak is het erg leerzaam en leer je veel. Ieder jaar loop ik stage wat erg handig is omdat je gelijk met het werkveld in aanraking komt.
    Ik ben erg benieuwd naar je reactie op mijn tekst..Groetjes Annemieke

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoi Annemieke! Ik doe Pedagogisch Medewerker Jeugdzorg! Ik doe nu een bbo ( buitenschoole beroeps orientatie) Volgend jaar begin ik echt met stage lopen. Lijkt me onwijs leuk om te doen! Super leuk dat je MWD doet!

      Verwijderen
  8. Wat mooi om te lezen en wat mooi dat je dit wilt Denise, vooral de dankbaarheid van dit beroep vind ik mooi. Ik wilde heel lang Verpleegster op de kinderoncologie afdeling worden, heftig maar het lijkt mij heel bijzonder die dankbaarheid en toch doe ik een theateropleiding nu, hm. Prachtig dat je dit wilt doen! <3

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Wauw, dat lijkt me inderdaad heel heftig! Ik wil uiteindelijk denk ik ook op de kinderafdeling in het ziekenhuis werken, maar dan als pedagogisch medewerker. Dankjewel! <3

      Verwijderen
  9. Mooi geschreven Denise!<3 Mooie redenen ook, en fijn om te zien dat je er zo zeker van bent dat je dit echt wilt gaan doen! Ik heb een beetje hetzelfde bij het kinderdagverblijf, maar ik mis soms toch het daadwerkelijke helpen van een kind inderdaad..

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Thanks Eline! Aaah ja, dat had ik ook bij die maatschappelijk stage!

      Verwijderen